Porównanie smyczy treningowych

W moje ręce wpadła niedawno trzecia już linka, czy jak to inni nazywają – smycz treningowa. Przez niecałe 10 miesięcy zdążyłam nauczyć się, jak szybko uniknąć wywrócenia się w wyniku oplątania się wokół mnie owej linki. Przekonałam się że czasem albo lepiej puścić linkę (zwłaszcza, gdy ulica daleko, a mój pies biegnie do swojego ulubionego psiego kumpla) zwłaszcza, że trzyma się ją nie za „ucho”. A gdzieś pośrodku, niż przez najbliższe dwa tygodnie mieć poparzone dłonie (no dobra, to była tylko jedna dłoń). Miałam również parę innych „ciekawych” olśnień czy sposobów na radzenie sobie z linką, zwłaszcza że od jakiegoś czas Freya praktycznie codziennie wychodzi głównie na lince.

Moją pierwszą linką była 10 metrowa linka żeglarska, kupiona na allegro w granicach 20-30 zł (kupowałam ja dość dawno, więc dokładnie nie pamiętam ceny). Oczywiście miała rączkę, która była zgrzewana za pomocą uciskowego materiału. Rączka sama w sobie była bardzo wytrzymała i nigdy się nie popsuła, nawet końcówka sznurka się nie wyślizgnęła z owej uciskowej taśmy. Sama linka okrągła, w przeważającym kolorze żółta, o strukturze takiego sznurowadła, nie za gruba.

Druga linka jest również 10 metrowa, tym razem z tworzywa sztucznego Heim Bio-Thane, kupiona na zooplusie za górę monet. Również z rączką, przytwierdzoną przy pomocy… pinezek? Na nitach? Darujcie, ale nie znam się na tych sprawach. Linka jest prostokątna, wąska, lekko gruba i trochę sztywna.

Ostatnią smyczą treningową jest (a jakże) 10 metrowa materiałowa linka kupiona w Sali.pl. I zaskoczę Was, ten egzemplarz również ma rączkę. 😛 W tej lince rączka została przyszyta do materiału. Materiał jest cienki, miękki, lekki i lekko sprężysty.

Poplątane

Zacznę od czegoś, co jest dla mnie najbardziej upierdliwą sprawą przy użytkowaniu linek. A mianowicie ich plątanie się! Uwzględnię tutaj plątanie się samej linki, linki wokół psa/psów i poplątanie dwóch linek.

Linka żeglarska plątała się przeokrótnie. O wszystko, a nawet o samą siebie. Często na spacerach musiałam stawać aby ją rozplątać, po czym już za kilka minut widziałam, że znowu w którymś miejscu jest splątana. Bardzo często rozplątywałam z niej Freyę, a potem Iggyego. Przy użyciu dwóch linek również często się plątała z tą drugą. I w przypadku tej linki, ze względu na to, że jest okrągła, gdy się zasupłała, trudno było ją rozplątać.

Linka z tworzywa pod tym względem jest mega genialna, bo bardzo rzadko się plącze. Nawet jeśli dostanie się pomiędzy nogi psa, to pies jest w stanie sam z niej wyjść. Splątana z drugą linką jest idealnym elementem, który rozplątuje obie linki. Nie tworzy ciasnych, trudnych do rozsupłania węzłów. Nie ma ryzyka, że może zranić psie łapy czy ludzkie ręce (jak przy żeglarskiej).

Smycz treningowa lubi się plątać, jednak przez to że jest szeroka, dużo łatwiej się ją rozplątuje niż linkę żeglarską. Na moje oko też mniej się od niej plącze. Nie zdarzyło mi się, aby powstały nienadające się do rozplątania węzły czy węzełki. Nie jest ostra na końcach, co również jest ważne, bo nie porani nam rąk ani nie uszkodzi nóg psa.

Odporność na warunki atmosferyczne i na brud

Wydaje mi się, że jest to kolejna ważna cecha dłuuugiej smyczy. 😉 Moim zdaniem najlepiej pod tym względem wypada smycz Heim Bio-Thane, ponieważ nie nasiąka wodą. Owszem łapie wodę, bo nie spływa po niej jak po kaczce, ale jak pies wejdzie w mokrą trawę to naturalnym jest, że i zaraz będzie mokra linka.

Gdy początkowo chodziłam z Freyą na lince żeglarskiej (w okresie jesiennym), praktycznie po każdym spacerze trzeba było ją prać. Koszmarnie nasiąkała wodą (co mnie dość mocno zdziwiło, by chyba jako linka żeglarska nie powinna nabierać wody – ale widocznie się nie znam), a do tego przyjmowała kolor zielony od niedawno koszonej trawy lub brunatny od namokniętej ziemi.

Smycz treningowa od Sali.pl również nasiąka wodą, ale przez to że materiał z którego została zrobiona jest cieniutki i leciutki, znaczną część wody jestem w stanie zgubić podczas spaceru.

Najbardziej brudziła się oczywiście linka żeglarska, a najmniej ta z tworzywa. Pomiędzy nimi jest smycz od Sali.pl, która zbiera brudy i kurze, ale podczas spaceru (tak jak ta z tworzywa) częściowo je gubiła.

Utrzymanie w czystości

Jak przy brudach jesteśmy, to od razu wspomnę o długości czasu suszenia się linek. Najszybciej schnie smycz zakupiona na zooplusie i najszybciej doprowadza się ją do czystości. Smycz od Sali.pl również szybko się czyści, jednak przez to że jest materiałowa trochę dłużej schnie. Żeglarska wypada w tym zestawieniu najgorzej, bo przy praniu ręcznym jest bardzo niewygodna i długo schnie.

Wszystkie smycze treningowe prałam w pralce i żadna nie miała z tego powodu uszczerbków na jakości. Chyba jedynie linka żeglarska trochę straciła kolor, ale no cóż.

Ciężkość, poręczność i ilość zajętego miejsca (aspekty praktyczne)

Najcięższa jest linka z tworzywa i zajmuje z nich wszystkich najwięcej miejsca. I co tu kryć, jest również mało poręczna, bo schowanie jej w kieszeni kurtki jest nierealne. Dość ciężko się także zwija. Pamiętam jak swego czasu specjalnie na nią nosiłam na spacer drugą nerkę, ale było to ogromnie niewygodne. Zaczęłam więc wychodzić z psem od razu na lince, zamiast w parku, na bulwarach czy w lesie ją przepinać ze zwykłej smyczy.

Linkę żeglarską można schować do kieszeni, a i mało miejsca zajmuje w domu. Jest dość lekka i łatwo się ją zwija (w przeciwieństwie do tej z tworzywa sztucznego). Podobnie sprawa wygląda ze smyczą od Sali.pl. Również jest lekka (choć trochę cięższa od żeglarki – możliwe, że przez karabińczyk), po zwinięciu zajmuje mało miejsca i łatwo się ją zwija. Przy tej smyczy, byłam niezwykle zaskoczona materiałem z jakiego została wykonana. Jest on cienki i bardzo lekki, a spodziewałam się, że będzie to raczej coś topornego, jak przy moich przepinanych smyczach.

Straty przy użytkowaniu

Możliwe, że smycz od Sali.pl mam jeszcze za krótko, albo jest na tyle odporna na infrastrukturę, że żadnych uszkodzeń nie ma. Jedynie widać na niej ślady szarpania zębami, które wykonał Iggy jako zaczepianie Frei do zabawy, gdy ta biegała na owej lince.

Linka żeglarska została prawie przerwana od ocierania się o różne elementy infrastruktury (jak kosze na śmieci, ławki, drzewa, krzaki, czasem i schody). A żeby to się nie stało na spacerze, ucięłam nadszarpnięty fragment i obie części przywiązałam do siebie, kończąc przypaleniem linki co by się nie „rozdwajała”.

Smycz Heim Bio-Thane ma na sobie jedynie ślady z jakichś mniejszych bądź większych otarć (tymi większymi są ślady po zaklinowaniu się linki między betonowym koszem na śmieci a wylanym asfaltem i próbą wyciągnięcia owej nieszczęśniczki z ucisku). Ale w żaden sposób nie wpływa to na jej użytkowanie. Jedynie estetyka trochę kuleje, bo nie wygląda już jak 10 metrowa nitka makaronu spaghetti, a jak owa nitka przeciągnięta po ziemi (na powierzchni smyczy są już czarne zaciągnięcia, które nie chcą się w żaden sposób sprać).

Podsumowanie

Obecnie faworyzuję dwie linki – Heim Bio-Thane, głównie ze względu na nie namakanie i szybkie wysychanie po spacerze. Drugą, którą sobie bardzo chwalę to smycz treningową od Sali.pl za jej lekkość, dobrą pakowność i w miarę szybkie schnięcie. Obecnie, w dni upalne, suche i gorące, na indywidualnych spacerach prowadzam mapety na smyczy treningowej od Sali.pl. Gdy pada lub jest po opadzie atmosferycznym wyciągam Heim Bio-Thane, która fantastycznie szybko schnie. Natomiast linki żeglarskiej na pewno już więcej nie zakupię. W moim odczuciu jest niepraktyczna przy wychodzeniu z nią na spacer z psem.

	Smycz żeglarska	Smycz z tworzywa sztucznego Heim Bio-Thane	Smycz od Sali.pl
Plusy:	lekka	nie namaka	lekka
	łatwo się ją składa	mały stopień plątania się	łatwo się ją składa
	zajmuje mało miejsca	łatwo ją rozplątać	zajmuje mało miejsca
	poręczna	pomocna przy rozplątywaniu dwóch linek	poręczna
	cena	łatwo utrzymać ją w czystości	optymalnie schnie
		szybko schnie	łatwo utrzymać ją w czystości
			cena
Minusy:	namaka	cena	trzeba często prać
	długo schnie	zajmuje dużo miejsca	brud dłużej na niej zostaje
	bardzo się plącze	trudno się ją składa	plącze się
	trudno ją rozplątać	mało poręczna	w momencie podejścia linki od wewnętrznej strony ud, może obcierać
	szybko się brudzi	nitowania mogą przerdzewieć
	trzeba często prać szybko się zużywa